ΠΑΝΤΑ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ, (ΟΠΩΣ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ), ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΗΣ ΕΧΩ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ. ΜΙΛΑΩ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΗΣ , ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΩ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΗ, ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ , ΤΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ…..ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΦΤΕΙΣ ΟΤΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΕΛΕΓΑ «ΕΓΩΩΩΩΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ» ΧΙΧΙΧΙΧΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΩ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟΟΟΟΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ…
ΑΣΕ ΠΟΥ...... ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΤΗΣ ΠΩ, ΤΑ ΝΕΥΡΑ, ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΤΙΣ ΟΡΜΟΝΕΣ!!!!!
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου